Briefadvies reclasseringsstelsel

Onder ‘het bestaande stelsel’ verstaat de Raad hetgeen is vastgelegd in de Reclasseringsregeling 1995 en de manier waarop het reclasseringswerk op dit moment praktisch is vormgegeven. Bij de totstandkoming van dit advies is de Raad uitgegaan van de brief d.d. 18 november 2014 van de staatssecretaris van VenJ aan de Tweede Kamer.

Bouwstenen
De raad zoekt bouwstenen voor het beantwoorden van de gestelde vraag in het mogelijke effect hiervan in relatie tot kernwaarden voor het reclasseringswerk.

Het bestaande reclasseringsbestel wordt gekenmerkt door samenwerking, in de eerste plaats tussen de (drie) organisaties en daarnaast in en buiten de strafrechtsketen. Vanuit de buitenwereld gezien is dit van belang.

Samenwerking in ketenverband is sterk in ontwikkeling, getuige het functioneren van Veiligheidshuizen en de opkomst van ZSM. Het aantal participanten in deze samenwerkingsverbanden is nog groeiende. Dat biedt extra kansen maar maakt deze verbanden ook kwetsbaar voor onnodige complicering.

Stelsel niet veranderen
De staatssecretaris kiest er blijkens zijn brief d.d. 18 november 2014 op korte termijn niet voor om het stelsel (sterk) te veranderen. De raad ondersteunt die keuze.

Ontwikkelingen in en buiten de strafrechtsketen, waaronder het verwerken van bezuinigingen, groeiende samenwerking en decentralisatie, maken deze voor dit moment de meest verstandige. Het toevoegen van nieuwe organisaties zal het bestaande stelsel compliceren en zal problemen en tekortkomingen (die in het advies worden aangeduid) niet oplossen.

Tegelijk bestaan er vragen ten aanzien van verschillende aspecten van het aanbod en de organisatie, die een meer fundamentele heroverweging rechtvaardigen, zo niet noodzakelijk maken. Daarbij zijn een beschouwing van zowel maatschappelijke ontwikkelingen op lokaal, nationaal en Europees niveau als de specifieke context van de sanctietoepassing te betrekken.